شعری بگو که دیده و دل را جلا دهد
شاعر تو در سرودن شعر انقلاب کن

شعری بگو که مایه ی امید ما شود
راه صواب را برو، قصد ثواب کن

با شعر هم طریق سعادت میسر است
فکری برای موعد یوم الحساب کن

ما را ز وصف جام لب یار مست کن
کاری شبیه جام لبالب شراب کن

ما را بده تو وعده ی دیدار روی یار
با این شراب ناب تو ما را خراب کن

پنهان به پشت ابر شده چونکه آفتاب
تو از خدای خود طلب آفتاب کن

بار گناه مانع دیدار دلبر است
ما بین ما و یار تو رفع حجاب کن

مدح کسی مگوی به جز مدح اهل بیت(ع)
این شیوه را برای همیشه تو باب کن

نقشی بکش به لوح دل از پاکی و صفا
دل را برای آل محمد (ص) چو قاب کن

در گلشن ولایت و با یاد اهل بیت(ع)
خوشبوی عالمی ز شمیم گلاب کن